From the well of envy, only a fool drinks the water Nigeriaans spreekwoord
De wijsheid die in dit spreekwoord ligt is natuurlijk ontdekt doordat men zo vaak de verschrikkelijke gevolgen heeft gezien van toegeven aan afgunst.
Het begint als regel nogal onschuldig. Gewoon, wat kijken naar anderen. En dan komt na kijken al heel gauw vergelijken met anderen. “Het zit haar toch wel behoorlijk mee. En hij verdient wel heel erg makkelijk een hele goede boterham”. Ja, en dan is het na vergelijken maar een hele kleine stap naar afgunstig en jaloers te worden. En het venijn zit er dan natuurlijk in dat blij zijn met je eigen omstandigheden, dankbaar zijn voor alles wat je wel hebt als sneeuw voor de zon verdwijnt. En dan hebben we het er nog niet eens over dat het ook helemaal aan je voorbij gaat om echt blij te zijn met anderen als het hun goed gaat. Hoe meer je drinkt uit die bron van de afgunst, hoe beroerder het allemaal wordt: je hebt eigenlijk toch maar een heel naar plekje, en die omstandigheden van jou: wat heb je het toch eigenlijk belabberd getroffen. En dan die mensen om jou heen waar jij mee te maken hebt: hoe is het mogelijk dat jij nou alleen maar dat soort eigenwijze en moeilijke figuren om je heen hebt.
Als je even door drinkt van dat water uit die bron van de afgunst dan is elk restje dankbaarheid, elk straaltje blijdschap binnen de kortste keren helemaal verdwenen. En aan wie heb je dan de aller slechtste dienst bewezen? Ja, precies: aan jezelf. En daarom is ieder die van die bron drinkt een dwaas volgens dit wijze spreekwoord.
Het interessante is dat er ook hele andere bronnen zijn. De bron “denk er eens goed over na wat je wel hebt”. Of de bron “zijn er misschien ook mensen die jij blij kunt maken met dat wat jij hebt?” En als je er maar oog voor krijgt, dan blijk dat er vlakbij ons heel veel van dat soort waterbronnen zijn. De levenskunst is om die bronnen te ontdekken en daar elke dag behoorlijk uit te drinken.